Çocukları Küçük Kurşunlarla mı Vururlar Anne?

Çocukları Küçük Kurşunlarla mı Vururlar Anne?

Büyümek istemiyorum anne
Hedef seçmektense hedef olmayı kurşunlara
Vurmaktansa vurulmayı seçiyorum
Doğdum ve irkildim büyüklüğü karşısında dünyanın
Gördüm ve şaşırdım açgözlülüğüne insanların
İnsan insanın düşmanı mıdır?
Kim kırar gönülleri
Korkmaz mı ve bilmez mi insan
Bir gönül kıran olmayacaktır
Ve vurdugu silah er geç dönecektir kendine
Ve insan vurduğu kadar vurulur bilmez mi?
Nedameti olmayana merhamet değil lanet edilir ancak

Çocukları anne
Küçük kurşunlarla mı vururlar?

Oysa çocuk merhamet demektir biraz
İnanmaktır bir uçurtmanın değerli olduğuna bir füzeden
Bütün bilyelerimi versem, resimlerimi, topaçlarımı
Yetmez mi anne yok etmeye yeryüzünden bütün silahları
Bütün oyunlarda ebe olmaya razıyım yeter ki bölmesin bir bomba rüyalarımı

Madem savaş en çok bir çocuğun annesiz ya da babasiz olması demektir,
Ebelenmek ve bir daha oyuna girememektir madem
Yakıyorum tahta atımı ve tabancamı
Oyunlarda ne askerim bundan sonra ne de pilot
Söz, kullanmayacağım bundan sonra sapanımı
Sığınaklara gitmek istemiyorum anne
Oynamak istemiyorum sonunda 'elma dersem çık’ olmayan hiçbir saklambacı

“Ne çok yorulduk büyümekten soluklanalim biraz...”
Çok merak ediyorum anne akar mı onların da kanları?

(Not:Yazar kim bilmiyorum ama tüm hislerimi sezmiş gibi...)

» Mag' - "Küçük Bir Berlin Kaşarı" da Aşık Olabilir. [2/3]