Mesafeler..

Konu: Mesafeler.. Cuma Şub. 05, 2010 2:24 am

Mesafeler..

Kanlı bir savaşın tam ordasındaki bir çocuk..
Ne uğruna? Kimler uğruna sürünüyor savaş boyalarını?
Kalbinin her atışı daha bir yaklaştırıyor onu sona; koşarcasına!
Dudaklarında, söyleyemediği sözlerin acısı, gözlerinde göremediği güzelliklerin yaşı.. Dünyanın en acı dolu, en gereksiz müziği çalınıyor yine kulağına; kurşun ve bomba.. 'Ne kadar senfonik..' diye geçiriyor içinden.. 'Kapkaranlık bir masalın bitiş müziği gibi..' Gözleri, geçmişteki anılarını yakalamak istercesine kenetleniyor gökyüzüne. Bulanıklaşan beyni, hissedebildiği tek şeyi; geçmişini hatırlıyor birer birer.

Sonsuz bir zaman yolculuğu gibi, dönülmez, çıkmaz bir sokakta kaybolmuş gibi.
Duvara toslayan anılarında kayboluyor birden.

***

'Böyle olması gerekmezdi!' çığlığı boş evin duvarlarında yankılanıyordu kızın. O gün için giydiği kırmızı elbisesi üzerinde çok yabancı duruyordu şimdi.
'Sana söylemiş--'
'Neyi söylemiştin ha? Neyi söylemiştin? 18. yaşgünümü berbat edip, çekip gideceğini mi?' Alay eder gibi söylemişti bunu..
Elini sinirle gezdirdi alnında, uzun kızıl saçlarını arkaya attı.
Yeniden dudaklarını araladı, ama konuşamayacak kadar sinirliydi. Birkaç kez ileri geri yürüdü, sakinleşebilmek için.

Oğlan, onun söyleyeceklerini sabırla bekliyordu. Belli ki suçluydu.. Dudakları birbirine kenetlenmiş, kızın sakinleşmesini bekliyordu.

'Ella..' dedi sessizce.. Bir umut, ona çekingen bir adım attı. Kız aniden durup kendisine yaklaşmasını engelledi.

'Lütfen!' dedi kararlı bir ses tonuyla.
'Yaptıklarını kabullenemiyorum! Dürüst davrandığına inandırdın beni. Ve şimdi.. Sen.. Yalancının teki--'Cümlelerini tamamlayamayacak kadar sinirliydi kız.. En sonunda bu işi bitirmeye karar verdi. Elini beline atıp bir kaç kalp atışı kadar oğlanın yüzüne kenetledi gözlerini.

'Bak.. Seni anlayamıyorum. Evet, gideceğini biliyordum ama bir gecede evi boşaltıp, ailenin yanına dön de ne demek oluyor?'

'Tek başına kalamazsın Ella. Ben yokken bu evde yalnız olmamalısın.'

Ses tonundan anlayışlı davranmaya çalıştığı seziliyordu. Ama gizli bir sinir de vardı içinde James'in..
Onun gideceği gerçeğini kabullenmesi gerekiyordu.

Uzun bir savaş dönemiydi.. Henüz 19 yaşında da olsa, babasının yanına gitmeliydi.. Orduya katılmalıydı..

Böyle mi olması gerekiyordu?
Ella'ya yeniden döndüğünde belki bir aile bile olabilirlerdi.
Şimdi nereden çıkmıştı bu kavga?

'James bunun bir şaka olduğunu söyle..' dedi kız ağlamaklı bir sesle.. Şimdi kendini saf üzüntünün kollarına bırakmıştı..
James'in bir gecede evi boşaltıp, onu ailesinin yanına yollaması herşeyin sonu gibi geliyordu.

Ne zaman döneceği belli değildi, neler yaşayacaklardı, ne olacaktı ikisine?

Hiç özlemeyecek miydi sevgilisini.. Kendi seçimi değildi belki oğlanın ama kızı kırmıştı bir kere. Ona, gideceği gün haber vererek çok kırmıştı hem de..

Söyleyememişti James.. Çok kez denemiş, ama kızın koyu yeşil gözlerine bakarken bir türlü diyememişti 'ben gidiyorum..' diye.

'Seni üzmek istememiştim..' dedi James, kızı üzdüğünü bile bile..
'Üzdün işte! Bunu bana nasıl yapabildin James?' Gözyaşlarına esir olması an meselesiydi. Birlikte geçirdikleri son saatlerini kavga ederek geçiriyorlardı. Belki ayrılırlardı, kim bilir..

Öyle savunmasızdı ki kız.. Kalbi tıpkı korumasız bir kale gibiydi.
Kırılmaya müsait..

Yavaşça yaklaştı kıza James.
Kızın boştaki bileklerini kavrayıp, yüzüne bakması için kendine doğru çevirdi.

Sanki her an kırılabilirmiş gibi görünüyordu Ella.
Gözleri gözyaşlarıyla dolmuş, direniyordu ağlamamak için.. Hala umut ediyordu, belki 'gitmiyorum sevgilim..' derdi ona sıkı sıkı sarılıp.

Bir parça sevgi görmek umuduyla gözlerini James'in gözlerine sabitledi.

Ve o anda kayboldu herşey..
O anda..
..onu ne kadar sevdiğini hatırladı yeniden.

Bileklerini, oğlanın gevşek ellerinden kurtarıp onun boynuna sarıldı.
James nefes almakta zorlanıyordu, gözlerini sıkı sıkı yumdu ve o tanıdık vücuda hic bırakmayacakmış gibi sarıldı. Omzuna damlayan gözyaşlarını hissedebiliyordu kızın..
İçten gelen bir ağıt gibiydi sıcaklığı. Her hücresine işleyen tanıdık kucaklaması, şimdi ayrılığı simgeliyordu. Bir son gibiydi tüm bunlar. Bir veda gibi.. Yalnız geçirecekleri yılların acısını şimdiden çıkartır gibi sarılıyordu kız.
James, yavaşça geri çekildi ve kızın dudaklarını buldu. Küçük, yumuşak bir öpücük.. Tüm hırstan ve şehvetten uzak..
Her şeyin o gün bitebileceği ihtimalini göz önünde bulundurmalıydı, yavaşça uzaklştırdı kızı kendinden. Ilık ve kesik nefesini hala hissedebiliyordu teninde. Yavaşça 'Gitmeliyim..' diye fısıldadı..

Ve işte o an,
..olanlar oldu..

Kız oğlanın göğsünü yumrukluyor, bir yandan ağlıyor, bir yandan da 'Defol lanet herif! İstemiyorum seni!' diye bağırıyordu.
Gözlerini sıkıca kapatmış, onu tutmaya çalışan ellere karşı çıkıyordu. Hıçkırıklarla kesilen cümleleri gittikçe fısıltıya dönüşmeye başlamıştı. Birden ayakta duracak gücü kendinde bulamadı ve bıraktı kendini onu tutmaya çalışan güçlü kollara..

Boş odanın bir köşesinde öylece kaldılar bir süre.. Kızın sessiz iç çekişleri, James'in fısıltılarına karışıyordu. Kızın bedenini kendi bedenine yaslamış, saçlarını okşuyor bir yandan da bir şeyler mırıldanıyordu..

'Sen benimsin Ella..
Asla ayrılmayacağız..
Seni Seviyorum..'

Durmadan tekrarlıyordu bunları.
Sonunda gitme vakti gelmişti herşeye rağmen. Son bir kez okşadı kızın pürüzsüz yüzünü,
'Gitmeliyim sevgilim..' dedi sessizce. Kızın, karşı koyacak gücü kalmamıştı. Son dakikaları da olsa fark etmişti, karşı koymak yerine ona sıkı sıkı sarılmalıydı. 'Keşke' diye düşündü, 'Keşke bu kavgayı yaşamamış olsaydık..'

Bu kez Ella ona sahip olduğunu hissetmek istiyordu.
Hızla James'in dudaklarını buldu dudakları.

İkisinin de gözyaşları dudaklarına akıyor ve sonsuz bir zaman diliminde olduklarını hissediyorlardı. Bu kez çok farklıydı.. Bu kez sonsuza kadar birbirlerine ait olduklarını haykırıyorlardı. Ne olursa olsun, ne yaşarlarsa yaşasınlar ruhları birbirlerine aitti.

Nefesleri karışmış, öylece sarılıyorlardı. Asla ayrılmayacak gibi, gerçeği reddedercesine..
Gidiyordu James.. Ruhunu sevgilisine bırakarak..

***

Uğultular arasında tanıdık sesler arıyordu oğlan. Kime ait olduğunu seçemediği çığlıkların çok yakınından geldiğini hissetti. Birisi 'Kurtarın onu!' diye bağırıyordu. Kim olduğunu düşünecek kadar güçlü hissetmiyordu kendini.
Fazlasıyla bitkindi..
Vücudu sarsılıyor, birileri onu taşımaya çalışıyor gibiydi. Memnuniyetsizlikle buruşturdu yüzünü. Kalbinden akan sıcak sıvı ruhunu çekip alırcasına akıyordu. Savaşın soğuk yüzünü unutup anılara bıraktı kendini.

Ella'nın yüzü belirdi aklında. Dudaklarını, dudaklarında hissediyordu. Tıpkı son öpücüğündeki gibi..
Gevşemiş kaslarına rağmen gülümsedi. Ya da o gülümsediğini sanıyordu. 'Ne güzel bir his..' diye düşündü.
Ölüm gibi değil de sanki evine, sevdiğine dönüyormuş gibi hissediyordu. İnsanlar koşuşturuyor olmalıydı etrafında.. Ama o hayatında ilk kez bu denli huzurlu olmanın mutluluğunu yaşıyordu. Ve son olacaktı.. Onun sonu olacaktı..

Herkesi, herşeyi bıraktı ait olduğu dünyaya ve sevdiğine döndü James..
Dudaklarını aralayıp son kez 'seni seviyorum..' demeye çalıştı. Son kez ciğerlerine doldurdu havayı ve sevgilisinin kokusunu hissetti içinde.

Terk etti dünyayı..

Ve kavuştu sevgilisine..

***

Etkin Üye Mesaj Sayısı : 131 Kayıt tarihi : 03/02/10

Çok güzeldi..
Duygulandım.. Mesafeler.. 9865

Gidiyordu James.. Ruhunu sevgilisine bırakarak...
Ruhu sevgiliye bırakmak..

Terk etti dünyayı..
Ve kavuştu sevgilisine..
Bedenlerin önemli olmadığı bir aşk..
Harikaydı..!

Konu: Geri: Mesafeler.. Cuma Şub. 05, 2010 3:43 pm

Çok teşekkür ederim.. Mesafeler.. 9865

Beğenmene sevindim.
Ben de yazarken çok duygulanmıştım.. Mesafeler.. 51192

Konu: Geri: Mesafeler.. Cuma Şub. 05, 2010 7:11 pm

Alıntı :: Ve o anda kayboldu herşey..
O anda..
..onu ne kadar sevdiğini hatırladı yeniden.

Cumleler cok carpiciydi, cok sevdim Eliff.
Konu cok ozel ve guzeldi, bunu gorsel olarak izlesem su anda aglamaktan gozlerim sismis olurdu herhalde. Ellerine saglik :*

Konu: Geri: Mesafeler.. Cuma Şub. 05, 2010 8:06 pm

=)) Teşekkürlerr.. =))
Ben de aslında kafamdaki bir sahneyi yazmıştım biliyor musun. Mesafeler.. 994986

Konu: Geri: Mesafeler.. Cuma Şub. 05, 2010 8:38 pm

E belli betimlerdeki keskinlikten :]
Guzel olmuslar. ^^

Konu: Geri: Mesafeler.. Cuma Şub. 05, 2010 8:49 pm

Tesekkürler tekrar =))